Upalne i wyjątkowo suche lata w ostatnim czasie odbiły się na kondycji zdrowotnej drzewostanów w całym kraju. W skutek osłabienia w wielu miejscach w drzewostanach sosnowych pojawił się groźny szkodnik- kornik ostrozębny. Jest to gatunek chrząszcza który atakuje przeważnie osłabione drzewa jednak przy masowych pojawach (tzw. gradacjach) może zasiedlać również zdrowe sosny. Od jesieni 2015 roku służby terenowe zmagają się w gradacją tego szkodnika. Niestety jedyną skuteczną metodą zwalczania kornika ostrozębnego jest usunięcie zasiedlonych drzew, szybkie wywiezienie surowca z lasu oraz spalenie pozostałych gałęzi. Pracownicy Nadleśnictwa Parczew stale monitorują stan sanitarny drzewostanów a drzewa wykazujące objawy zasiedlenia przez korniki są na bieżąco usuwane. Walka z gradacją jest żmudna i czasochłonna jednak zebrane dane są optymistyczne.  Pozyskanie posuszu zasiedlonego przez kornika w 2018 roku wyniosło 11,8 tys. m³ , w 2019 roku ilość posuszu znacząco spadła i wyniosła niespełna 6 tys. m³, a w 2020 zaledwie ok 3 tys m³. Te liczby jednoznacznie pokazują, że działania naszych leśników przyniosły oczekiwany efekt, gradacja się załamała a populacja kornika ostrozębnego została znacząco ograniczona.

Jednym z najważniejszych problemów z zakresu ochrony lasu na terenie Nadleśnictwa Parczew  są zalesienia porolne, w różnym stopniu opanowane przez hubę korzeniową. W konsekwencji prowadzi to do obniżenia odporności biologicznej opanowanych drzewostanów oraz stwarza zagrożenie od czynników abiotycznych i szkodników wtórnych. W związku z tym w Nadleśnictwie na gruntach porolnych monitoruje się na bieżąco stan oraz ilość wydzielającego się posuszu, dba o odpowiedni stan sanitarny drzewostanów na gruntach porolnych. W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się huby korzeniowej, w opanowanych przez nią drzewostanach,  po przeprowadzonych zabiegach pielęgnacyjnych powstałe pnie zabezpiecza się specjalnym preparatem. Najgroźniejszymi szkodnikami upraw i młodników występujących na terenie Nadleśnictwa są szeliniak sosnowiec oraz pędraki. W celu ochrony upraw przed szeliniakiem wykład się pułapki w uprawach gdzie stwierdzono jego podwyższone występowanie. W celu ograniczenia szkód związanych z żerowaniem pędraków w 2019 roku przeprowadzono zwalczanie imago chrabąszczy na powierzchni 3201,87 ha. Corocznie dokonuje się badania zapędraczenia gleby w miejscach zaplanowanych do odnowienia, w istniejących uprawach gdzie notuje się szkody, oraz na obszarze stałych pędraczysk. W ostatnich latach na terenie Nadleśnictw nie stwierdzono gradacyjnego występowania szkodników pierwotnych. W ramach profilaktyki i prognozowania zagrożenia prowadzi się corocznie jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny, oraz kontrolowanie ilości brudnicy mniszki. Bardzo ważnym sprzymierzeńcem leśników w walce z nadmierną ilością szkodliwych owadów są ptaki. W celu zwiększenia ich ilości i polepszenia warunków bytowych w lesie rozwiesza się budki lęgowe. W okresie zimowym, kiedy są trudności ze zdobyciem pokarmu leśnicy dokarmiają ptaki.   

Z uwagi na wysoki stan pogłowia zwierzyny na obszarze Nadleśnictwa corocznie zabezpiecza się najbardziej narażone uprawy grodząc je, bądź smarując drzewka repelentami. W ostatnich latach powierzchnia na której rejestruje się szkody od zwierzyny maleje. Świadczy to o odpowiednim zabezpieczeniu upraw oraz racjonalnie prowadzonej gospodarce łowieckiej.