Asset Publisher
obszary NATURA 2000
Obszary Natura 2000 – Jest programem Unii Europejskiej mającym na celu stworzenie wspólnej sieci obszarów objętych ochroną. Podstawą tworzenia obszarów Natura 2000 są dwie dyrektywy: Dyrektywa Ptasia i Dyrektywa Siedliskowa. Zadaniem Obszarów jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważa się za cenne i zagrożone w skali całej Europy.
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Parczew zlokalizowanych jest osiem obszarów Natura 2000.
„Dolina Tyśmienicy – PLB 060004" Jest to obszar specjalnej ochrony ptaków. Występuje tu co najmniej 25 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 13 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Obszar obejmuje odcinek doliny Tyśmienicy od Ostrowa Lubelskiego do rzeki Wieprz. Powierzchnia obszaru to 7 363,7 ha. W okresie lęgowym obszar zasiedlają następujące gatunki ptaków : batalion, bączek, bąk, bielik, błotniak łąkowy i stawowy, puchacz, krakwa, kulik, rycyk, derkacz i inne.
„Brzeziczno-PLH060076" Jest obszarem mającym znaczenie dla Wspólnoty. Powierzchnia obszaru wynosi 97,97 ha.Obszar położony jest w zachodniej części Polesia Lubelskiego w mezoregionie Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej. Ochroną objęte zostały torfowiska przejściowe, wysokie i fragmenty boru bagiennego. Na torfowiskach występuje szereg gatunków roślin rzadkich, w tym polodowcowe relikty borealne. W granicach obszaru zidentyfikowano łącznie 4 rodzaje siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej (naturalne dystroficzne zbiorniki wodne, torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą - żywe (siedlisko priorytetowe), torfowiska przejściowe i trzęsawiska, sosnowy bór bagienny). Spośród gatunków zwierząt wymienionych w Zał. II Dyrektywy Siedliskowej występuje tu ważka zalotka większa. Obszar zawiera się w rezerwacie przyrody „Brzeziczno".
„Jelino PLH060095" Obszar zajmuje powierzchnię 8,4 ha, położony jest w powiecie Łęczyńskim na terenie gminy Ludwin. Jest obszarem mającym znaczenie dla wspólnoty. Ostoja obejmuje fragment śródleśnego torfowiska na którym zlokalizowanych jest 10 torfianek- małych zbiorników wodnych powstałych po wydobyciu torfu. We wspomnianych torfiankach występuje strzebla błotna- najrzadsza i najbardziej zagrożona ryba w naszym kraju, znajdująca się w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej. Ochronie podlegają również torfowiska wysokie będące w granicach obszaru.
„Jeziora Uściwierskie PLH060009" Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty o powierzchni 2065,6 ha. Obszar wyróżnia się wysoką naturalnością środowiska oraz bardzo dużym bogactwem rzadkiej flory i fauny.Zespół Jezior Uściwierskich składa się z 8 płytkich jezior o charakterze eutroficznym, oraz torfowisk niskich i przejściowych otaczających jeziora, a także z niewielkich wzniesień użytkowanych rolniczo. Obszar położony jest na terenie Rezerwatu biosfery Polesie Zachodnie, w bliskim sąsiedztwie Poleskiego Parku Narodowego i Poleskiego Parku Krajobrazowego. W obszarze występuje 10 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej, m.in. starorzecza, łąki trzęślicowe, łąki użytkowane ekstensywnie, bory i lasy bagienne, a obszarem o wyjątkowej wartości przyrodniczej są torfowiska. Występuje tu ok. 30 gatunków ptaków wymienionych w Dyrektywie Ptasiej, m.in. żurawie. Ponadto spotkać tu można wiele innych gatunków zwierząt: bobra, wydrę, smużkę, kumaka nizinnego, ryby - kozę, piskorza, różankę i strzeblę błotną oraz motyle - czerwończyka nieparka, modraszka telejusa i modraszka nausitousa. Obszar jest miejscem występowania ponad 900 gatunków roślin naczyniowych m.in. brzozy niskiej, oraz wielu rzadkich i chronionych gatunków w Polsce.
„Lasy Parczewskie – PLB 060006" Jest obszarem specjalnych ochrony ptaków. Występują tu co najmniej 23 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 5 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. Znajduje się tu jedno z nielicznych stanowisk lęgowych podgorzałki.Obszar obejmuje kompleks leśny Lasy Parczewskie. Powierzchnia obszaru wynosi 14 024,3 ha. W okresie lęgowym obszar zasiedlają następujące gatunki ptaków : bielik, podgorzałka, puchacz, trzmielojad, bocian czarny i dzięcioł białogrzbiety.
„Polesie – PLB 060019" Jest to ostoja ptasia, w której występuje tu co najmniej 30 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 7 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi.Jedno z nielicznych stanowisk lęgowych podgorzałki i ważna ostoja bąka i dubelta.Obszar obejmuje fragment Polesia Lubelskiego. Powierzchnia obszaru to 18 030,9 ha. W okresie lęgowym obszar zasiedlają następujące gatunki ptaków : bąk, błotniak łąkowy i stawowy, dubelt, podgorzałka, puchacz, wodniczka i inne.
„ Ostoja Parczewska PLH 060107" Położony jest w zachodniej części Polesia Lubelskiego w pobliżu północnozachodniej granicy Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Jego powierzchnia wynosi 3 591,5 ha. Obejmuje cały rozległy kompleks Lasów Parczewskich wraz z przylegającymi terenami otwartymi. Ze względu na duże zróżnicowanie stosunków wodnych i glebowych w obszarze występuje bardzo wiele siedlisk przyrodniczych. Obszar położony jest w całości w zlewni Tyśmienicy. Największe cieki odwadniające teren to Konotopa, Ochożanka oraz Bobrówka, której dolina miejscami zachowała jeszcze naturalny charakter. W obrębie obszaru znajdują się trzy niewielkie jeziora: Obradowskie, Czarne Gościnieckie i Kleszczów. Lasy Parczewskie wraz z Lasami Włodawskimi i Lasami Sobiborskimi tworzą największy kompleks leśny we wschodniej Polsce. Ma to istotne znaczenie dla zamieszkującej ten teren populacji wilka.
„Ostoja Poleska PLH 060013" Obszar stanowią dwa izolowane fragmenty terenu: Główny kompleks Poleskiego Parku Narodowego oraz bagno Bubnów. Obszar zajmuje łączną powierzchnię 10159,15 ha. W granicach obszaru dominują ekosystemy wodno-torfowiskowo-leśne. W północnej części ostoi zlokalizowany jest rozległy kompleks łąk. Z dwoma zespołami stawów. Obszar jest jedynym w Polsce pojezierzem nie objęty ostatnim zlodowaceniem. Występują tu unikalne torfowiska wysokie, przejściowe, i niskie typu węglanowego. Łącznie w granicach obszaru zlokalizowano 15 siedlisk „naturowych". Ma tu miejsce jedna z największych w kraju ostoja żółwia błotnego oraz wielu innych rzadkich gatunków zwierząt w tym strzebli błotnej. Flora i fauna obszaru jest niezwykle bogata. Stwierdzono tu występowanie ponad 1400 gatunków roślin i ponad 200 gatunków kręgowców.